با گسترده‌تر شدن و پیچنده‌تر شدن روابط میان افراد در عصر حاضر، قوانین حاکم بر روابط و مناسبات میان افراد هم کم کم شکل منسجم‌تر و کامل‌تری به خود گرفت. بسیاری از امور که قبلا در روابط میان افراد به صورت فردی و آزادانه و بدون قاعده در جریان بود به تدریج تحت سیطره‌ی قوانین قرار گرفتند و شکل الزامی پیدا کردند و بسیاری از امور جاری جامعه در حوزه‌های بازرگانی – تجارت – خانوادگی و دیگر موارد از شکل فردی خارج شدند و تحت نظارت و حاکمیت دولت از طریق اعمال قوانین و مقررات قرار گرفتند.
ثبت شرکت در تبریز هم جزء یکی از همین الزامات قانونی است که قوانین و مقررات مخصوصی جهت آن وضع شده است.
قوانین ثبت شرکت برای نخستین بار در سال ۱۳۱۰ وارد قوانین تجارتی ایران شدند که در ۱۲ ماده تنظیم و به تصویب مجلس وقت آن زمان رسید.
مطابق مواد ۲ – ۳ – ۴ – ۶ این قانون به الزامی بودن ثبت شرکت در ایران تاکید شده است و برای عدم ثبت رسمی آن مجازات قانونی در نظر گرفته شده است.
بر اساس مندرجات این قانون هرگونه شرکتی اعم از ایرانی یا خارجی که تصمیم به تشکیل و فعالیت در خاک ایران دارد حتما باید تقاضانامهی ثبتی خود را تسلیم مرجع ثبتی معرفی شده از طرف قانون نماید وگرنه از طرف دولت ایران به رسمیت شناخته نمی‌شود و فعالیت آن غیرقانونی می باشد و به جزای نقدی و انحلال شرکت و ممنوعیت از فعالیت محکوم خواهد شد.
.امروزه اداره ی ثبت شرکت‌ها تحت نظارت سازمان ثبت اسناد کشور این امر مهم را بر عهده گرفته و تمامی متقاضیان ثبت شرکت در تبریز می توانند از طریق مجموعه "مدیران ثبت" بعنوان مشاور و مجری در امور ثبت شرکت در تبریز، اقدام نمایند.
شرکت چیست؟
از نظر معنای لغوی شرکت به معنای شریک شدن و همدست شدن در کاری می باشد و دهخدا شرکت را شریک شدن، انباز گشتن و مشارکت اتحادی چند نفر برای غرض و یا نفعی خاص معنا کرده است.
از نظر مفهوم حقوقی با توجه به مندرجات مواد قانون مدنی و تجارت ایران ؛ شرکت از اجتماع ۲ یا چند نفر که به صورت شریک، سهامدار یا موسس (عضو) در غالب یک قرارداد رسمی تشکیل می‌شود که این افراد در راستای رسیدن به اهداف مشترک‌شان ( تقسیم سود حاصل از سرمایه گذاری ) به فعالیت میپردازند.
شرکت قراردادی است که اشخاص حقیقی و حقوقی بین خود به امضا می رسانند تا در چهارچوب خاصی از قوانین تعریف شده (اساسنامه) عمل نمایند. این قرارداد (شرکت) می تواند شامل قوانین بین خود اعضا و همچنین نحوه تعامل با افراد و یا شرکت‌های دیگر باشد.
بر اساس این تعاریف شرکت به ۲ شکل زیر دسته بندی می‌شود:
۱– شرکت مدنی
۲– شرکت تجاری
شرکت مدنی
نوعی از شرکت است که از اجتماع مالکین متعدد در شی ء واحد به نحو اشاعه تشکیل می گردد و از در هم آمیختن سهم الشرکه ی نقدی و غیرنقدی افراد حقیقی و حقوقی به وجود می آید با این تفاوت که مالکیت سرمایه به شخصیت حقوقی شرکت انتقال نمی‌یابد و هر شخص به طور جداگانه مالک سرمایهی خود است و امور به صورت مشارکتی اداره می‌شود.
شرکت تجاری
نوعی از شرکت است که تحت سیطره ی قوانین تجارتی تشکیل می‌شود و هدف از ایجاد آن جلب سود و منفعت و تقسیم آن میان اعضاست و کلیه ی فعالیت های شرکت پیرامون امور تجاری و بازرگانی شکل می گیرد.
مطابق ماده ی ۲۰ قانون تجارت ایران , شرکت‌های تجاری به ۷ قسم زیر تقسیم می شوند:
۱-۲ شرکت سهامی
۲-۲ شرکت با مسئولیت محدود
۳-۲ شرکت تضامنی
۴-۲ شرکت مختلط غیر سهامی
۵-۲ شرکت مختلط سهامی
۶-۲ شرکت نسبی
۷-۲ شرکت تعاونی تولید و مصرف
شنبه تا چهارشنبه (8:30 الی 17) - پنجشنبه (8:30 الی 14)