ایزو چیست؟
سازمان بینالمللی استاندارد ISO در یك نگاه
این سازمان ابتدا با نام ISA) International
standard association) در سال 1926 با شرکت 20 کشور دنیا تاسیس شد و بعد ها در سال 1942
تعطیل شد.
سازمان بینالمللی استاندارد ISO كه مقر آن در ژنو است در 24 فوریه 1947 به منظور یكپارچه
كردن تدوین استاندارد در سراسر جهان، ایجاد تسهیلات در تجارت بینالمللی، حمایت از
تولیدكننده و مصرفكننده و توسعه همكاریهای علمی تكنولوژیكی اقتصادی و ... با عضویت
25 كشور به فعالیت خود ادامه داد. به دنبال پیوستن تدریجی سایر كشورهای جهان این سازمان
در حال حاضر دارای 132 عضو شامل 90 عضو اصلی 34 عضو مكاتبهای و 8 عضو مشترك است كه
موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران از جمله اعضای اصلی آن بوده و با فعالیت در
كمیتههای فنی ایزو در تدوین استانداردهای بینالمللی مشاركت داشته و دارد. این استاندرادها
كه تعداد آنها در حال حاضر 22042 مورد است، توسط 3335 كمیته و زیر كمیته و بیش از
سیهزار كارشناس تدوین گردیدهاند.
كمیتههای فنی كه متشكل از اعضای
فعال (P-MEMBER) و اعضای ناظر (O-MEMBER) هستند، وظیفه دارند موضوعاتی را كه تدوین استاندارد
آنها ضروری به نظر میرسد بررسی و مطرح نمایند.
پس از موافقت اعضا با موضوع پیشنهادی
مدارك علمی و فنی مربوط (COMMITTEE DRAFT) تهیه و بین اعضاء (از جمله ایران) توزیع میگردند
كه پس از انجام اصلاحات لازم به صورت پیشنویس استاندارد بینالمللی (DRAFT INTERNATIONAL STANDARD) در میآیند.
پیشنویسهای مذكور مجددا برای
اعضاء فرستاده میشوند تا پس از انجام آخرین اصلاحات به عمل آمده و تصویب نهایی به
صورت استانداردهای بینالمللی مورد عمل قرار گیرند. در مراحل مختلف تدوین اجلاسیههایی
برای بحث و تبادل نظر حضوری اعضا نسبت به پیشنویس مورد نظر در كشورهای عضو ایزو تشكیل
میگردد و اعضای فعال (P-MEMBER) نماینده یا نمایندگانی به این جلسات اعزام میدارند.
استانداردهای ایزو و کیفیت چیست؟
چگونه و با استفاده از چه ابزاری
میتوانیم کیفیت محصولات و خدمات خود را تضمین کنیم و آیا نظام و قاعدهای برای این
کار وجود دارد؟ احتمالا همگی میدانیم که پاسخ این سوال در استانداردهای تضمین کیفیت
نهفته است. سازمان بینالمللی استاندارد برای پاسخ به این نیاز شرکتها، استانداردهای
مختلفی را تعریف کرده است. معروفترین این استانداردها ISO 9000 است که موج آن بسیاری از سازمانها و شرکتها ایرانی
را فرا گرفته است. مشخصا استانداردهای ایزو با استانداردهای تضمین کیفیت تفاوت دارد.
متاسفانه هنوز بسیاری از مردم و حتی مدیران شرکتهای ما این دو استاندارد را با هم
اشتباه میگیرند و مثلا گواهینامه ایزو 9000 را نشان از کیفیت محصول میدانند.
تفاوت این استانداردهای « تضمین کیفیت » با استانداردهای
« کیفیت محصول » به نوع
نگاه ما به کیفیت از دیدگاه کل شرکت و محصول مربوط میشود. استانداردهای محصول معمولا
حداقل مشخصههای فنی لازم برای کیفیت محصول را بیان میکنند. اما استانداردهای تضمین
کیفیت حداقل الزامات کیفی لازم در همه ابعاد شرکت و فرایندهای آن را نشان میدهند.
برای مثال استاندارد محصول
مشخص میکند که محصول ما از نظر استحکام، دوام، ابعاد، اندازه و غیره باید چه مشخصاتی
را داشته باشد تا حداقل کیفیت قابل قبول را داشته باشد. اما استاندارد تضمین کیفیت
هیچگونه مشخصات خاصی را برای محصول بیان نمیکند، بلکه فقط تاکید میکند که عوامل
تاثیرگذار بر کیفیت باید از طریق فرآیندهای مختلف مثل تولید، طراحی و خرید کنترل شوند.
به جز استاندارد ایزو 9000 استانداردهای
مفید و مشهور دیگری توسط سازمان جهانی استاندارد تدوین شده است که مهمترین آنها عبارتند
از :
مجموعه "مدیران ثبت" سالهاست به عنوان نماینده شرکتهای
خارجی در داخل کشور، در زمینه صدور گواهینامههای ایزو و گواهینامههای آموزشی بینالمللی،
فعالیت میکند.
با دقت بر بستهبندی کالای خریداری
شده ممکن است علامت یا علایمی مانند آرم استاندارد ایران، CE، ISO 9001، ISO 14001، OHSAS 18001، HACCP یا … را مشاهده کنید.
هر کدام از این علائم نشاندهنده
پیامی هستند، مثلا HACCP فقط بر روی محصولات غذایی مشاهده
میشود و نشان دهنده سلامتی و ایمن بودن مواد غذایی است که در خط تولید آن نقاط بحرانی
شناسایی و کنترل میشوند. ISO 9001 یعنی سازمان تولیدکننده آن محصول
از نظام کیفیت خاصی برخوردار است. CE
مجوز ورد کالا به بازار اروپا و GS مجوز ورود کالا به بازار آلمان است. ISO 14001 و OHSAS به ترتیب بیانگر نظام مدیریت زیست
محیطی و ایمنی و بهداشت شغلی هستند. به عبارت دیگر علائم استاندارد اجباری ایران، CE و CS
جزو استانداردهای محصول و استانداردهایISO
14001 و OHSAS
18001
جزو استانداردهای مدیریتی محسوب میشوند. معمولا گفته میشود صنعت کشور
ما 10 تا 30 سال از آخرین تکنولوژی عقبتر است، اما خوشبختانه در صنعت استانداردهای
مدیریتی مانند ایزو اینگونه نیست و به محض تدوین استانداردی جدید، متخصصان ما نسبت
به ترجمه و انتشار آنها اقدام میکنند.
استاندارد کردن و استاندارد از
پایههای علم و فناوری است که در پیشرفت صنعت و اقتصاد نقشی به سزا دارد و باید در
جهت افزایش سطح کیفیتها تلاش کرد تا به فناوری پیشرفته تولید هر محصول نایل آمد. اغلب
چنین میپندارند که استاندارد فقط برای حفظ منافع مصرف کننده است. البته این نظر تا
حدی صحیح است و استاندارد به نیازهای فردی و اقتصادی مصرفکنندگان توجه دارد، اما استحکام
صنعت و فناوری را نیز در نظر دارد و می توان گفت که سود حاصل از رعایت استاندارد برای
تولیدکنندگان بیش از مصرف کنندگان است، زیرا صرفهجوییهای حاصل از کاهش انواع قطعات
و مواد اولیه غیرضروری و ضایعات، به قدری چشمگیر است که هر گونه سرمایه گذاری در زمینه
استاندارد سازی فرآوردهها و خدمات را برای صاحبان صنایع موجه میسازد، به طوری که
آنان در اندک زمان میتوانند نتایج محسوس آن را به صورت مبالغ ذخیره شده مشاهده کنند.
با اجرای درست قوانین و مقررات
استاندارد، هزینه های انبارداری و ساخت ابزار و ماشین آلات کاهش مییابد، فرایند تولید
منظم میشود، آرایش عملکرد کارخانهها به نحو متعادلی تنظیم میشود، نگهداری اسناد،
نقشهها و طرحهای مربوط به تولید محصولات طبق یک نظام دقیق بازیابی سریع، طبقهبندی
و بایگانی میشود، همکاری میان واحدهای گوناگون هر سازمان یا کارخانه برای پیشبرد فرآیند
تولید میسر میشود، تفاهم کارکنان در مسائل فنی تحقق می پذیرد و سرانجام با تولید کالای
کیفیت دار و بسته بندی مطلوب، رضایت مصرف کنندگان نیز جلب میشود و به این ترتیب استاندارد
شالوده استواری را برای پیشرفت و توسعه صنعت و اقتصاد فراهم می سازد. در جهان صنعتی
امروز همه چیز دست تحول است در این عرصه استانداردهای جدیدی که به مدیریت کیفیت موسوم
است فقط به نتیجه محصول نهایی بسنده نمیکند، بلکه یک خط تولید را از ابتدا تا انتها
زیر نظر می گیرد. این مدیریت برنامهریز و هدفمند زندگی و پویایی را به بخش های سازمانی
هدیه میدهد. سرمایه گذاری در جهت بهبود کیفیت کالاهای تولیدی برای پاسخگویی به نیازهای
مصرفکنندگان داخلی و راهیابی کالاها به بازارهای جهانی و کاهش واردات، مهمترین اصل
در خط مشی توسعه اقتصادی است هر کشور در حال توسعه که افزایش و بهبود ظرافت صنعتی را
در رأس برنامه های خود قرار داده باشد، درمییابد که استاندارد کردن شاخصهای تولید
و خدمات و همچنین سنجش و کنترل کیفیت محصولات از جمله نکات اصلی در برنامههای توسعه
است.
· برای تجارت: پذیرش عمومی استانداردهای بینالمللی باعث میشود که تولید کننده اساس توسعه محصولات و سرویس های خود را بر این اساس گذاشته و در نتیجه به مقبولیت عمومی دست پیدا کند. همچنین باعث میشود که کسب و کارهایی که بر اساس استانداردهای بینالمللی ایجاد شده اند به راحتی در نقاط مختلف دنیا قابل رقابت باشند.
·
برای خریداران: مطابقت و سازگاری عمومی محصولات
در جهان که در اثر پیروی از استانداردهای بینالمللی بوجود آمده است باعث شده است تا
مصرف کنندگان دارای قدرت انتخاب بیشتر شوند و همچنین از قیمت پایین تر که در اثر رقابت
بوجود آمده است بهره مند شوند.
·
برای دولتها: استانداردهای بینالمللی پایههای
تکنولوژیکی و علمی را فراهم میکند که باعث پایه ریزی سلامتی، امنیت و حفظ طبیعت میشود.
·
برای کشورهای توسعه یافته: استانداردهای بینالمللی به کشورهای
توسعه یافته این امکان را میدهد که که با سرمایه گذاری صحیح بر روی منابع کمیاب خود
از اتلاف آنها جلوگیری کنند.
·
برای مصرف کنندگان: انطباق محصولات و سرویسها با
استانداردهای بینالمللی مصرف کننده را از کیفیت ، امنیت و راحتی مطمئن میسازد.
·
برای همه افراد: استانداردهای بینالمللی به همه
کمک میکند تا از امنیت حمل و نقل، دستگاهها و لوازمی که استفاده می کنند مطمئن باشند.
·
برای محیط زیست: برای محیط زیستی که در آن ساکن
شدیم، استانداردهای بینالمللی برای هوا، آب و کیفیت خاک، و انتشار گازها و تشاشعات
میتواند به ما در حفظ محیط زیست کمک کند.
·
کیفیت چیست؟ مجموعه خواص و ویژگی های یک محصول یا خدمت
که بتواند نیازها و انتظارات مشتری را برآورده نماید و با الزامات قانونی نیز انطباق
داشته باشد ، کیفیت نامیده میشود.
·
عرضهکننده کیست؟ سازمان یا فردی که محصول یا خدمتی
را ارائه نماید (مانند تولیدکننده، فروشنده ، پیمانکار،…) عرضهکننده نامیده میشود.
·
مشتری (Customer) کیست؟ سازمان یا فردی که محصولی را دریافت کرده
بر روی آن فرایندی را انجام دهد، مشتری (Customer) نامیده میشود.
·
مصرف کننده (Consumer) کیست؟ سازمان یا فردی که محصول دریافت شده را
به مصرف میرساند، مصرف کننده (Consumer) نامیده میشود.
·
خدمت چیست؟ فرایندی است که قابل لمس نباشد (intangible)، اما توسط ادراک قابل فهم گردد. در واقع جوهره
ای که ملموس نباشد، بلکه درک آن عقلائی باشد.
·
تولید چیست؟ محصول یکسری فرایندهایی است که ملموس بوده
و توسط کلیه حواس، قابل درک و فهم باشد.
·
عدم انطباق چیست؟ برآورده نشدن یک نیازمندی (اقدامات)
در سازمان است. نیازمندی شامل قوانین و مقررات دستورالعمل های ابلاغی و استانداردهای
فنی است.
·
روش اصلاحی چیست؟ از بین بردن معلول.
·
اقدام اصلاحی چیست؟ فعالیتهایی است که عوامل یا علتهای
ایجاد مشکل را شناسایی و رفع نماید.
·
اقدام پیشگیرانه چیست؟ شناسایی عوامل یا علتهای بالقوه
که از بروز مشکل در آینده جلوگیری میکند.
مشاوره رایگان
35573287 - 041
زمان اجرا
7 روز کاری
شهر یا استان
سراسر ایران