این
استاندارد بینالمللی بر مبنای عناصر مشترک استانداردهای سیستمهای مدیریتی ایزو بنا نهاده شده است تا از
انطباق بسیار با ISO 9001 و
ISO 14001 اطمینان حاصل شود. در سال 2001 این استاندارد
تدوین شد و سیر تکاملی خود را پیمود تا اینکه در سال 2011 آخرین بازنگریها در
مورد آن صورت پذیرفته است.
ایزو
50001 در حال حاضر سیستم مدیریتی است که در سراسر جهان پذیرفته شده و در سازمانها
و ادارات کوچک و بزرگ پیاده میشود. اما در آیندهای نزدیک که فنآوری بهبود
استفاده از انرژی امری غیرقابل اجتناب خواهد بود، در سازمانهایی که از این
استاندارد استفاده میکنند نسبت به ارگانهایی که آن را نادیده گرفتهاند، تفاوت
محسوسی ایجاد خواهد کرد.
مدیریت
انرژی
شامل
تمام اقداماتی است که در برگیرنده طرحریزی، برنامه ریزی، اجرا و کنترل مؤثر با
اطمینان از حداقل مصرف انرژی برای انجام فعالیتهای سازمان است. همچنین سیستم
مدیریت انرژی به سازمانها کمک میکند تا به صورت مستمر و منظم نسبت به بهبود
عملکرد انرژی در قبال الزامات قانونی و سایر قوانین اقدام نمایند.
هدف
از پیادهسازی
هدف
از تدوین استاندارد 50001 تعیین الزامات برای استقرار، اجرا، نگهداری و بهبود
سیستم مدیریت انرژی در سازمان است، که سازمان قادر خواهد بود یک رویکرد نظاممند
برای دستیابی به بهبود مداوم عملکرد انرژی، شامل بازدهی انرژی، مصرف و استفاده
انرژی را در نظر بگیرد.
دامنه
کاربرد
ایزو
50001 برای هر سازمان که میخواهد انطباق با خط مشی انرژی بیان شده خود را تضمین و
انطباق با سایر الزامات را اثبات کند کاربرد خواهد داشت.
مزایای
پیادهسازی استاندارد 50001